ما چون دو دریچه روبروی هم         آگاه ز هر بگو مگوی هم

 هر روز سلام و پرسش و خنده       هر روز قرار روز آینده

                     اون دایره ی بهشت اما ... آه     بیش از شب و روز تیر و دی کوتاه

                                    اکنون دل من شکسته و خسته است     زیرا یکی از دریچه ها بسته است

                                    نه مهر فسون  نه ماه جادو کرد    نفرین به سفر

                                                                                 نفرین به سفر                                         

                                                                            نفرین به سفر که هرچه کرد او کرد